Okres powojenny

Komora wydobywcza sztolni "Drei Bruder" (fot. Feliks Chojnacki)

Działania wojenne i charakter wojennej gospodarki doprowadziły większość zakładów górniczych do niemal kompletnej ruiny. Częściowemu zniszczeniu uległy dokumenty i opracowania dotyczące geologii i górnictwa na obszarze Dolnego Śląska, między innymi mapy geologiczno -miernicze i materiały rękopiśmienne, niemożliwe do odtworzenia.
Po 1945 r obszar występowania złóż cyny stał się terenem wieloletnich poszukiwań geologicznych, które z przerwami prowadzono do 1992 r.
Celem badań i robót geologiczno-górniczych podjętych w 1952 r. było rozpoznanie złoża poniżej wyeksploatowanych poziomów dawnych kopalń (odbudowanych w latach 1939-1945), sporządzenie dokumentacji geologicznej i podjęcie eksploatacji złoża.
Górnicze roboty poszukiwawcze w kopalni nazwanej potem "Gierczyn" rozpoczęto od odwodnienia i udostępnienia dawnych szybów kopalń "Reicher Trost" (nazywany szybem nr 1) i "Hundsrücken" (szyb nr 2). Przebudowane szyby połączono ze sobą przekopem o długości 600 m, biegnącym na poziomie +414. Na zach. od szybu nr 2 prowadzono roboty mające na celu udostępnienie strefy cynonośnej w rejonie otworu G-3, którą uznano za obiecującą i udokumentowano tam najbogatszą strefę rudną kopalni "Gierczyn".
W oparciu o udokumentowane zasoby roku 1957 opracowany został "Projekt wstępny budowy i eksploatacji kopalni GIERCZYN". Do uruchomienia wydobycia jednak nigdy nie przystąpiono, ze względu na brak możliwości odzysku cyny z występujących w rejonie Gierczyna rud i niewielkie zasoby.
W latach 1953 - 1955 prowadzone były też roboty poszukiwawcze dla opracowania "Dokumentacji geologicznej Przecznicy". Kolejnymi okresami poszukiwań były lata 1958-1964, 1965-1974 (zmieniał się jedynie wykonawca badań).
Zapotrzebowanie krajowej gospodarki na cynę, w połączeniu z koniecznością jej importu było przyczyną ponownego zainteresowania ideą uruchomienia eksploatacji własnych złóż tego surowca w końcu lat 70. XX w. Wtedy to w ówczesnych ZBiPM Cuprum opracowano nową koncepcję podjęcia eksploatacji złoża rud cyny w rejonie Gierczyna. Rozważano dwa modele kopalni podziemnej. Model A przewidywał udostępnienie złoża za pomocą szybu głównego i szybów pochyłych, a model B udostępnienie wyrobiskami pochyłymi w złożu i w skałach spągowych. Obszar górniczy miał wynosić po rozciągłości 8 km, pokłady udostępnione miały być do głębokości 300 m (później do 600 m). Zasoby przemysłowe szacowano na ok. 60 mln Mg.
Kopalnia miała działać ok. 30 lat przy założeniu maksymalnego docelowego rocznego wydobycia 2 mln Mg ton rudy rocznie Również i tym razem koncepcja zagospodarowania złóż rud cyny w Paśmie Kamienieckim nie doczekała się praktycznej realizacji.
Prace badawcze w rejonie występowania złóż cyny kontynuowane były niemal nieprzerwanie do roku 1992.

Czytasz jedną ze stron artykułu. Przeczytaj także pozostałe: