Wieś leży na stokach Kotła (721 m n.p.m.). W czasach prosperity górniczej rozwijała się dzięki górnikom z Krobicy, Gierczyna i Przecznicy

Kocioł, u którego stóp w kotlince rozłożyła się Kotlina

Początek wsi, po niemiecku nazwanej Kessel, rzekomo sięga panowania księcia Bolesława IV Kędzierzawy. Miał zbudować wśród skałek na Kotle zameczek myśliwski zwany Kesselschloss.
Po przygodzie jednego z XVII-wiecznych hrabiów Schaffgotsch, którego we wsi zatrzymał ulewny deszcz padający nieprzerwanie 8 dni — wieś otrzymała nazwę Regensberg (pol. Deszczowa Góra). Nazwa ta jednak nie utrzymała się długo i powrócono do pierwotnej Kessel (pol. kocioł).

Górnictwo (głównie rud cyny) rozwijało się w okolicy na przestrzeni XVI i XVII stulecia. Po jego upadku mieszkańcy trudnili się głównie tkactwem chałupniczym i pasterstwem. Na przełomie XIX i XX stulecia, w czasach rozkwitu turystyki górskiej Kotlina, okazała się niezwykle atrakcyjnym miejscem pobytu izerskich turystów. Na nowo rozkwitła gospoda, a mieszkańcy udostępniali letnikom kwatery.

Kesselschlossbaude

Imponujący zespół 8 budynków dawnego schroniska

Powyżej wsi wybudowano w 2 poł. XIX w. schronisko Kesselschlossbaude. Szybko stało się bardzo popularnym celem wycieczek kuracjuszy z Bad Flinsberg (Świeradowa-Zdroju). Położenie na północnych stokach Geierstein (Sępiej Góry) chroniło od częstych wiatrów, a widoki na Pogórze Izerskie roztaczały się zeń szerokie. Oferowało spokój i ciszę, więc można było odpocząć od zgiełku uzdrowiska.

Dom wypoczynkowy, oddalony o kilkadziesiąt metrów od schroniska, prezentował się wyjątkowo pięknie

W latach 20. XX w. schronisko rozbudowano. Do obowiązkowego punktu zwiedzania należała sala jadalna urządzona w stylu śląskim z mozaikową posadzką. Schronisko dysponowało wówczas ok. 30 miejscami noclegowymi.

W latach 30. XX w. nieopodal schroniska, na końcu wysadzonej drzewami alei zbudowano w tym samym sudecko-bawarskim stylu Dom Wypoczynkowy Berlińskiej Kasy Chorych Berlin-Tempelhof. Tym samym kompleks rozrósł się o kolejny budynek.

Kesselschlossbaude w latach świetności (źródło: SLUB / Deutsche)

Po II wojnie światowej schroniska ani domu wypoczynkowego nie uruchomiono. Kilkukrotnie zorganizowano w nich obozy młodzieżowe i harcerskie, a od lat 80. XX. wieku zaczęło popadać w ruinę. Bez gruntownej odbudowy za kilka lat przestanie istnieć.

Niezły kocioł...

Dawne schronisko wiosną 2008 r. (fot. AL)

Aleja wiodąca do domu wypoczynkowego wiosną 2008 r. (fot. AL)

Zrujnowany budynek dawnego domu wypoczynkowego wiosną 2008 r. (fot. AL)