Działoszyn 163

Działoszyn 163

Wpis do rej. zabytków A/5785 z dnia 27.1.2012 r.

Budynek pochodzi z trzeciej ćwierci XIX w. Wzniesiony jako budynek mieszkalno-gospodarczy, z warsztatem tkackim (dwie izby zrębowe). Obiekt posiada zwartą dwukondygnacyjną bryłę, założoną na rzucie prostokąta, zwieńczoną wysokim asymetrycznym dachem dwuspadowym. Akcent zdobniczy stanowi układ konstrukcji szkieletowej. Kratownica konstrukcyjna ścian cechuje się niejednakową długością belek, tworzących niesymetryczne podziały. To wyraźny alfabet runiczny (znaki i figury), które w swoim założeniu odnoszą się do pierwotnych wierzeń pogańskich. Dla wczesnych ludów germańskich znaki te miały nadprzyrodzone siły, odpychały wszystkie złe moce, były święte. W czasach średniowiecznych, kiedy na Górnych Łużycach brutalnie wprowadzano chrześcijaństwo, pogańskie znaki były zakazywane przez nową religię. Wiele domów zostało rozebranych, a nawet zniszczonych z tego powodu, że widniały na nich runy. Cieśle posiadający znajomość alfabetu runicznego, by ominąć zakaz, układali z run zakamuflowane figury. Dawało się je uzasadnić funkcją konstrukcyjną i wciąż pozostawały widoczne. W działoszyńskim budynku zachowały się stropy belkowe, płytki ceramiczne, oryginalna stolarka drzwiowa i okienna. Obiekt nie był przebudowywany i zachował walory autentyczności.

Działoszyn 163, gm. Bogatynia

Czytasz jedną ze stron artykułu. Przeczytaj także pozostałe: