Góry Izerskie zajmują powierzchnię ok. 1000 km². Śląska część w granicach Polski - ok. 400 km², a więc niemal połowę*

Bardzo głęboką dolinę górnej Smědy tworzą stromo opadające stoki płd. zbocza Smrka i płn.-zach. Smědavskiej hory (fot. A. Lipin)

Góry Izerskie tworzą rozległy i rozgałęziony system grzbietów, masywów i odosobnionych szczytów. Spłaszczone kopulaste wierzchołki, przechodzące w stoki początkowo łagodne, a niżej stromo opadające odzwierciedlają skomplikowane procesy geologiczne i tektoniczne, które kształtowały pasmo. Rozczłonkowane głębokimi dolinami rzek i potoków, upstrzone skalnymi ostańcami, a czasem ostrymi skaliskami, tworzą niezwykły krajobraz.

Góry Izerskie są nieznacznie asymetrycznie nachylone ku południowemu-wschodowi. W tym samym kierunku z północnego zachodu przebiegają główne izerskie grzbiety oraz rzeczne doliny.
Północne stoki, zwłaszcza Ołdrzychowskiego i Hejnickiego Grzbietu, są bardzo strome. Południowe zaś łagodniej przechodzą w Pogórze Izerskie, a we wschodniej części w Karkonosze.
Znaczne obszary w Górach Izerskich tworzą rozległe zrównania wierzchowinowe porośnięte łąkami i kosodrzewiną. Największa z nich to Izerska Łąka przez, którą meandruje Izera. To chyba najbardziej niezwykła rzeka w Polsce, bo jej górny bieg wygląda jak dolny wielu innych rzek.
Takie osobliwości czynią z Gór Izerskich niezwykłą krainę, którą koniecznie trzeba odwiedzić.

__________
*) Dla porównania powierzchnia Wrocławia wynosi 293 km², Warszawy 518 km², a pobliskich Karkonoszy 650 km² (zaledwie 185 km² w granicach Polski).