Uważasz, że wiesz wszystko? Nie czytaj! Jeśli jednak chcesz iść w góry - bądź mądry przed szkodą...

Zanim wyruszysz w góry - poświęć chwilę na zaplanowanie wycieczki i przygotowanie się do niej

Wędrówka górskimi szlakami tak w lecie, jak i w zimie, to jeden z najlepszych sposobów spędzenia wolnego czasu. Niestety podczas wędrówek czasem zdarzają się różne wypadki.
Aby unikać czyhających zagrożeń, każdą wyprawę w góry należy starannie przygotować.

Dostępne przewodniki i mapy turystyczne dostarczą nam wielu informacji, pomogą podjąć decyzję w jaki rejon gór się udać, dadzą orientację jakich trudności terenowych oczekiwać i ile nam to zajmie czasu.

Podstawowe informacje jakie powinniśmy zebrać to:

• przebieg szlaku turystycznego, którym będziemy się kierować - czy stokiem leśnym, grzbietami czy np. halami itp.
• sieć schronisk turystycznych
• czas marszu od planowanego punktu wyjścia do punktu docelowego
• lokalizacja obiektów, które mogą stanowić awaryjne schronienie na szlaku w przypadku załamania się pogody - szałasy, schrony, koleby, leśniczówki itp.
• drogi odwrotu jeżeli podejmiemy decyzję o skróceniu naszej wędrówki (deszcz, mgła, burza)
• wysokości nad poziomem morza (n.p.m.) na jaką będziemy musieli podejść i wędrować różnice wzniesień na podejściach i zejściach w czasie wędrówki

Planując wędrówkę górską wskazane jest zabranie telefonu komórkowego z dobrze naładowaną baterią zasilającą. Przynajmniej jednego na grupę. Przed wymarszem wprowadzić należy do pamięci numery telefonów alarmowych: GOPR 985 lub 601 100 300 // Horská služba w (całej) Republice Czeskiej +420 1210, a w Jizerských horách +420 483 380 073.

Dłuższą trasę podejmuj zawsze w grupie, w której będzie przynajmniej jedna osoba znająca trasę.

W placówkach GOPR można uzyskać dodatkowe informacje o aktualnie panujących warunkach w górach i na szlakach.

Zostaw w miejscu pobytu wiadomość o trasie wycieczki i przewidywanej godzinie powrotu. Jeżeli zmienisz plany zawiadom o tym GOPR lub TOPR. Pogotowie górskie nie zatrudnia detektywów i jasnowidzów.

Podstawą ekwipunku turysty górskiego jest odpowiednie i wygodne obuwie oraz plecak, w którym niezależnie od pory roku i pogody winny znajdować się m.in.:

• czapka i rękawiczki, zapasowe skarpety i koszula
• ubranie przeciwdeszczowe, wiatrochronne
• płachta
• podręczna apteczka, latarka, zapałki

Wychodź w góry na wędrówkę rankiem. Pogoda psuje się zwykle wczesnym popołudniem.

Wędrując górskim szlakiem turystycznym podziwiamy przyrodę, widoki, panoramę gór, ale też musimy cały czas orientować się w terenie i znać nasze aktualne miejsce pobytu, a więc:
1. znać kierunki stron świata, w których biegnie szlak turystyczny na całym odcinku;
2. pamiętać, jakimi formacjami terenowymi prowadzi szlak - grzbiet, po stoku, polana, hala, łąka, partie leśne itp.;
3. znać aktualny czas marszu od momentu wyjścia, co pozwoli podjąć decyzję - zawrócić czy też kontynuować wędrówkę, gdy bliżej jest do punktu końcowego wędrówki.

W przypadku zgubienia szlaku turystycznego przy dobrej pogodzie należy:

• ustalić kierunek, skąd przyszliśmy,
• ustalić kierunek w którym winien prowadzić szlak,
• ustalić na jakiej formacji górskiej się znajdujemy i którędy w tym rejonie winien przebiegać szlak turystyczny,
• ustalić, w jakim kierunku należy się udać celem odnalezienia zagubionego szlaku

W tym celu winny udać się 2-3 osoby, a reszta grupy oczekuje na miejscu. Niedopuszczalne jest rozejście się całej grupy w celu poszukiwania szlaku. Najprawdopodobniej pogubicie się wszyscy i ratownicy będą zamiast jednego kłopotu - tyle, ile członków liczy grupa.

Przy zgubieniu szlaku przy złych warunkach atmosferycznych (mgła, deszcz) należy:

• ustalić kierunek z którego przyszliśmy,
• ustalić na jakiej formacji górskiej się znajdujemy,
• ustalić w którym miejscu i w jakim czasie mieliśmy ostatni znak turystyczny na szlaku

Najkorzystniej jest wówczas zawrócić do miejsca, w którym ostatni raz widzieliśmy znak na szlaku, zachować spokój i opanowanie.

Góry zimą i latem to dwie różne krainy. Nie przenoś doświadczeń z wędrówki letniej na zimową

Należy pamiętać, że w okresie zimowym pokrywa śniegu może całkowicie zmienić obraz terenu, a śnieg uniemożliwia odszukanie znaków turystycznych, gdyż gałęzie drzew obciążone śniegiem mogą zwisając zasłaniać te znaki. Również nawiany śnieg może powodować, że na szlaku będą znajdować się pod śniegiem. Podobnie szadź występująca w porze jesiennej i zimowej może czynić znaki turystyczne niewidocznymi.

Drogi odwrotu z planowanej trasy wycieczki, zwłaszcza w Tatrach mogą być wybrane jedynie znakowanymi szlakami turystycznymi, gdyż inaczej staną się pułapką, a nie drogą do schroniska i domu.

Poszukiwanie samotnego turysty w górach, trudniejsze jest od znalezienia czterolistnej koniczyny. Zastanów się - nie wiesz co oznacza bezradne oczekiwanie na pomoc.

Sprzętu narciarskiego używaj stosownie do charakteru terenu i stanu śniegu. W zależności od nich można używać nart biegowych lub śladowych, turystycznych lub do ski-alpinizmu.
Przed wyruszeniem w trasę zapoznaj się z informacjami o stanie zagrożenia lawinowego, stanie pokrywy śnieżnej. Zapoznaj się również z najnowszym komunikatem meteorologicznym i śledź stan pogody na trasie. W przypadku pogorszenia się pogody - wróć z trasy.
Nie podejmuj wycieczki po wielkich opadach śniegu, przy nagłym ociepleniu i w mgle.
Na trasie wystrzegaj się stromych stoków i nie wchodź do niebezpiecznych żlebów, którymi mogą zejść lawiny śnieżne.
W przypadku zabłądzenia, staraj się dostać najkrótszą drogą do doliny, ale nie żlebem, tylko grzbietem lub grzędą.

W razie wypadku wołaj o pomoc jakimkolwiek sygnałem akustycznym lub świetlnym - sześć razy na minutę z jednominutową przerwą.
Wypadek zgłoś w najbliższym punkcie ratowników górskich.